به گزارش مشرق به نقل از تونی بلر، نخست وزیر اسبق انگلیس با استقبال از حمله به سوریه، از غرب خواست تا منفعل بودن را کنار بگذارد وی همچنین نسبت به طرد دیکتاتوری نظامی در مصر هشدار داد.

وی در نوشتاری برای روزنامه تایمز آورده است: غرب نباید در حمایت از مردم سوریه در مقابل دولت اسد و شبه نظامیان متاثر از القاعده که به دنبال سوء استفاده از بی‌ثباتی در سوریه هستند، خنثی باشد.

به عقیده وی غرب باید تهدیدها در سوریه و مصر را بپذیرد.

بلر نوشته است: سیاست غرب بر سر دوراهی است اظهار نظر یا اقدام؛ رویدادسازی یا واکنش. پس از جنگ‌های طولانی و رنج آور عراق و افغانستان من تمامی شرایط، اقدامات و رفتارها را در برابر یک بحران می‌فهمم؛ نظاره‌گر بودن نه مداخله؛ حرافی کردن نه وارد ماجرا شدن بصورت جدی؛ با این حال ما باید در مجموع از پیامدهای بی‌خیال بودن و دست روی دست گذاشتن به جای اقدام کردن آگاه باشیم.

تونی بلر که پس از حملات 11 سپتامبر 2001 میلادی به آمریکا در جریان سفر به دمشق از سوی اسد تحقیر شد، گفت که وقت آن رسیده تا علیه دولت دمشق اقدام کنیم.

بلر در ادامه سرمقاله خود نوشت: مردم به گونه‌ای حرف می‌زنند گو اینکه ما قادر به هیچ کاری نیستیم؛ یا سیستم‌های دفاعی سوریه قدرتمند هستند. اوضاع بسیار پیچیده است. زمان آن رسیده که طرف مردم سوریه را بگیریم.

نخست وزیر اسبق انگلیس که رابطه‌ای نزدیک با حسنی مبارک، دیکتاتور سابق مصر داشت، همچنین هشدار داد که سرنگونی و خلع محمد مرسی، رئیس جمهور سابق مصر یک خطای استراتژیک عظیم است که به انزوای دولت قاهره می‌انجامد.

در نوشتار بلر آمده است: می‌توانید به صورت مستقیم اقدامات یا واکنش‌های شدید دولت نظامی جدید مصر را مورد انتقاد قرار دهید اما مداخله نظامی سخت و دشوار است. ما باید از دولت جدید به منظور برقراری ثبات در مصر حمایت کنیم، به تمامی طرف‌ها و گروه‌ها در مصر از جمله اخوان المسلمین تاکید کنیم تا از خیابان‌ها خارج شوند و اقدامات را برای برقراری انتخابات با نظارتی مستقل انجام دهیم.

به گفته وی مردم پس از جنگ عراق هشیار شده‌اند.

بلر نوشته است: ما نباید خنثی و بی‌طرف باشیم. در تمام نقاط خاورمیانه و شمال آفریقا و شرق دور هر کجا که افراط گرایی باعث کشته شدن افراد بی‌گناه می‌شود؛ ما باید در کنار این مردم بمانیم. من به عنوان یکی از معماران سیاست پس از 11 سپتامبر 2001 میلادی مناقشات و اظطراب‌ها و هزینه تصمیم‌های اتخاذ شده را می‌دانم. اما لازم نیست سیاست‌ را برای ایجاد تغییرات تغییر بدهیم.